Jerzy Daroszewski był mieszkańcem Szczecinka, który brał udział w bezpośrednich walkach powstańczej Warszawy w 1944 roku. W 1998 roku TV Zachód nagrała jego wspomnienia z tamtych lat. Jerzy Daroszewski rocznik 1927 do Szczecinka przyjechał w 1958 roku. Pracował jako pedagog. W czasie okupacji Jerzy Daroszewski został złapany w łapance ulicznej i wysłany na roboty przymusowe do Austrii. Pracował w winnicach. Uciekł po kilku tygodniach i wrócił do Polski. W kraju został łącznikiem słynnego Kedywu Armii Krajowej. Był też członkiem harcerskich Szarych Szeregów. W konspiracji nosił pseudonim Dorsz. W czasie Powstania Warszawskiego był listonoszem, doręczał prasę, był sanitariuszem. Pod koniec walk wraz z równie młodymi kolegami trafił do bojowej kompanii kapitana Kazimierza Leskiego Bradla. Po upadku powstania wraz z kilkunastoma rówieśnikami został załapany przez Niemców i był już wieziony do obozu przejściowego dla cywilów wypędzonych ze stolicy. Po raz kolejny uciekł z rąk oprawców. Po wojnie uznany za obszarnika, bo babcia w testamencie zapisała mu jezioro Orle. W Szczecinku uczył w Szkole Podstawowej nr 1 i potem aż do emerytury w Liceum Ogólnokształcącym im. księżnej Elżbiety. Jego pasją była praca z młodzieżą i harcerzami. Uhonorowany Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznakami Zasłużony Pracownik Łączności i odznaką Syna Pułku. Zmarł w roku 2003. Archiwalne nagranie z 1998 roku pokażemy w dalszej części programu.
Reklama
Jerzy Daroszewski był mieszkańcem Szczecinka, który brał udział w bezpośrednich walkach powstańczej Warszawy w 1944 roku. W 1998 roku TV Zachód nagrała jego wspomnienia z tamtych lat. Jerzy Daroszewski rocznik 1927 do Szczecinka przyjechał w 1958 roku. Pracował jako pedagog. W czasie okupacji Jerzy Daroszewski został złapany w łapance ulicznej i wysłany na roboty przymusowe do Austrii. Pracował w winnicach. Uciekł po kilku tygodniach i wrócił do Polski. W kraju został łącznikiem słynnego Kedywu Armii Krajowej. Był też członkiem harcerskich Szarych Szeregów. W konspiracji nosił pseudonim Dorsz. W czasie Powstania Warszawskiego był listonoszem, doręczał prasę, był sanitariuszem. Pod koniec walk wraz z równie młodymi kolegami trafił do bojowej kompanii kapitana Kazimierza Leskiego Bradla. Po upadku powstania wraz z kilkunastoma rówieśnikami został załapany przez Niemców i był już wieziony do obozu przejściowego dla cywilów wypędzonych ze stolicy. Po raz kolejny uciekł z rąk oprawców. Po wojnie uznany za obszarnika, bo babcia w testamencie zapisała mu jezioro Orle. W Szczecinku uczył w Szkole Podstawowej nr 1 i potem aż do emerytury w Liceum Ogólnokształcącym im. księżnej Elżbiety. Jego pasją była praca z młodzieżą i harcerzami. Uhonorowany Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznakami Zasłużony Pracownik Łączności i odznaką Syna Pułku. Zmarł w roku 2003. Archiwalne nagranie z 1998 roku pokażemy w dalszej części programu.
Reklama
Napisz komentarz
Komentarze